otwarte
🕗 godziny otwarcia
Poniedziałek | otwarte 24 godziny | |||||
Wtorek | otwarte 24 godziny | |||||
Środa | otwarte 24 godziny | |||||
Czwartek | otwarte 24 godziny | |||||
Piątek | otwarte 24 godziny | |||||
Sobota | otwarte 24 godziny | |||||
Niedziela | otwarte 24 godziny |
58-500 Jelenia Góra, Polska
kontakt telefon: +48 65 652 53 23
większa mapa i wskazówkiLatitude: 50.8943648, Longitude: 15.7383677
Łukasz Stachnik
::Po kilku godzinach zwiedzania Jeleniej Góry, trafiłem do parku Kościuszki z nadzieją że trochę odpocznę i zjem jakiś mały lunch. I to była bardzo dobra decyzja. Park jest w dużym stopniu zalesiony i słychać cały czas śpiew ptaków. Bardzo dobre miejsca na odpoczynek w czasie zwiedzania Jeleniej Góry!
Sebastian M.
::Azyl od miejskiego zgiełku....wielki plus za ukształtowanie terenu.Nie jest płasko co dla mnie osobiście jest atutem.
Jakub Sobczyk
::Super trasy rowerowe , wspaniały dla osób aktywnych jak i preferujących leniwych tryb życia można roZłożyć kocyk a cienia nigdy nie brakuje. Super widoki oraz przepiękne
SŁAWKO M
::Przepiekny park który ma swoja historie .znajduje sie tu plac dla dzieci oraz można pobiegac .
Krzysztof Kalinowski
::Dawne Wzgórze Szubieniczne zostało przekształcone w 1780 r. w park miejski przez ówczesnego burmistrza miasta Johanna Christopha Schönau. Już wcześniej założył tu plantacje drzew morwowych i winnicę. Po 1780 r. obsadził wzgórze różnymi gatunkami drzew i krzewów skąd pierwotna nazwa parku - Pflanzenberg (Wzgórze Sadzonkowe). Później wytyczył alejki, ustawił ławki, altanki. Właściciele działek na wzgórzu wznosili tu restauracje, kawiarnie, i domki letniskowe. W 1784 r. powstała resursa (budynek klubowy) z placem postojowym dla zaprzęgów konnych. W l. 1794-1795 powstają kamienne schody na wzgórze od strony ob. ul. Matejki. W 1795 r. ustawiono pomnik poświęcony żonie burmistrza Fryderyce Schönau, która wspierała męża w jego wysiłkach przy upiększaniu parku a w 1806 r. pomnik upamiętniający założyciela - tragicznie zmarłego Johanna Christopha Schönau. W XIX w. wzgórze było ulubionym miejscem spacerów mieszkańców miasta. Wytyczono plac ćwiczeniowy - miejsce parad żołnierzy z tutejszego garnizonu. Najbardziej znaną budowlą na wzgórzu była restauracja Felsenkeller - posiadająca piękny ogród i taras. Przed restauracją powstały korty tenisowe. Lokal - (posiadający potężne, wykute w skale piwnice-magazyny na piwo i wino) stał się popularnym miejscem rozmaitych spotkań i uroczystości. W okresie okupacji jeńcy francuscy zostali zmuszeni do wykucia pod wzgórzem potężnych (o dł. 1 km) schronów przeciwlotniczych, które po wojnie wykorzystano jako pieczarkarnie.