Katedra Rzymskokatolicka Pw. Św. Mikołaja w Bielsko-Biała

🕗 godziny otwarcia

komentarze 5

• 

  Elżbieta Stec

  :: 14 kwiecień 2018 19:28:02

  Historia tego miejsca jest ogólnie znana . Przychodzę w to miejsce bo wiąże się ono z moim dzieciństwem, tu stał kiedyś pomnik ku czci ....teraz można odpocząć lub zacząć spacer po starówce.

• 

  Eliza S

  :: 01 kwiecień 2018 21:56:38

  Katedra Rzymskokatolicka Pw. Św. Mikołaja Katedra św. Mikołaja stoi w centrum bielskiego Starego Miasta. Jednak jej początki wiążą się ściśle ze Starym Bielskiem, gdzie do połowy XV wieku funkcjonował najstarszy kościół parafii św. Mikołaja. Dopiero książę cieszyński Wacław I, po wybudowaniu w latach 1443-1447 gotyckiego kościoła w obecnym miejscu, przeniósł również siedzibę probostwa. W ten sposób św. Mikołaj, popularny w średniowieczu patron kupców, został opiekunem miasta nad Białą. W XVI wieku reformacja zdobyła w Bielsku wielu zwolenników. Dlatego główną świątynię w 1559 roku zamieniono na luterański zbór. Pozostał w rękach ewangelików do 1630 roku, kiedy to podczas nasilenia kontrreformacji katolicy odebrali go siłą. W 1682 roku kościół obrabowali węgierscy powstańcy, walczący z Habsburgami. Niestety, żołnierze nie poprzestali na rabunku – przed świątynią zamordowali proboszcza, księdza Krzysztofa Buriana. Świątynia wiele razy stawała w płomieniach. Kroniki zanotowały najdotkliwsze pożary z lat: 1659, 1750, 1808. Na szczęście parafia zawsze miała możnych protektorów, którymi byli kolejni właściciele bielskich dóbr. Wpierw więc Sunneghowie pomogli odbudować kościół w stylu barokowym, później Sułkowscy – w stylu barokowo-klasycystycznym. W latach 1908-1910 kościół przebudowano po raz kolejny, nadając mu kształt, który przetrwał do dnia dzisiejszego. Efektowną fasadę kościoła najłatwiej podziwiać z placu św. Mikołaja. Jest ona dziełem wiedeńskiego architekta, Leopolda Bauera, ucznia słynnego Otto Wagnera. Stworzył on klasycznie neoromański portal główny. Nad nim wznosi się wysoka na 61 metrów wieża, nawiązująca do włoskich kampanili (wolno stojących dzwonnic). Wnętrze, utrzymane w ciepłych kolorach, sprawia wrażenie spokojnej elegancji. W ołtarzu głównym tryptyk z obrazem św. Mikołaja, ratującego rozbitków na morzu. Z boku kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej z cudownym wizerunkiem Madonny oraz relikwiami świętych. Okna zdobią XIX- i XX-wieczne witraże. Nad chórem znajdują się pięćdziesięciojednogłosowe organy z 1920 roku.

• 

  Waldemar S

  :: 01 kwiecień 2018 20:27:07

  Kościół wzniesiony w latach 1443-47 w stylu gotyckim przez księcia cieszyńskiego Wacława I na miejscu drewnianego kościółka, przypuszczalnie stojącego tu od chwili założenia miasta, filii w parafii w Bielsku-wsi. Budowa kościoła św. Mikołaja łączy się z przeniesieniem parafii do miasta, a patron nowej świątyni stał się zarazem patronem Bielska. Kościół w latach 1559-1630 zamieniono na zbór luterański , a potem przywrócono go katolikom. Spalony w 1659 roku i następnie przebudowany sumptem pana bielskiego Gottlieba Sunnegha, był miejscem pochówków tej rodziny. W 1682 roku został obrabowany przez powstańczy oddział węgierski, który zabił przed kościołem proboszcza Krzysztofa Buriona. Zniszczony przez pożar w 1750 roku, kiedy to piorun stopił dzwon, zegar wieżowy i spalił dach, odbudowany został w latach 1751-1756. W 1780 roku zlikwidowano otaczający go cmentarz. Ponownie spalony podczas pożaru miasta w 1808 roku. Pożar ten, jak i następne w 1836 i 1860 roku, przetrwała szczęśliwie kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej z łaskami słynącym obrazem (kopią z XVII wieku przywiezioną przez pułkownika Teodora Sułkowskiego - ojca Józefa, adiunkta Napoleona Bonaparte). Kaplica ta znana jest także z nabożeństw polskich, jakie odprawił w niej na początku XX wieku sławny ks. Stanisław Stojałowski, wielki obrońca polskości Bielska i Białej, o czym wspomina pamiątkowa tablica. W latach 1909-10 dokonano według projektu architekta wiedeńskiego Leopolda Bauera gruntownej przebudowy świątyni przez rozszerzenie nawy i wzniesienie neoromańskiej fasady od strony zachodniej z nową wysoką wieżą (61 metrów) zwieńczoną kilkoma kondygnacjami widokowych loggii (na wzór wież włoskich). Wieża stała się charakterystyczną, najwyższą wówczas budowlą Bielska. Obecnie świątynia - podniesiona w 1992 roku do godności katedry, wielokrotnie przebudowywana, przedstawia mieszankę stylów. Korpus dwuczęściowy: część niższa gotycko-barokowa z przyporami i tablicą epitafijną dwójki dzieci na ścianie zewnętrznej apsydy (zapewne dziewcząt z rodu Sunneghów) z końca XVI wieku; wyższa część wraz z wieżą z lat 1909-10 w stylu neoromańskim z wpływami secesji, wyposażona w wielki, stylizowany portal z medalionami 12 Apostołów. Nad portalem kamienne figury świętego Mikołaja , św. Jadwigi Śląskiej i św. Jana Nepomucena. Wnętrze kościoła ostatnio odnowione, z nowym ołtarzem głównym (obraz świętego Mikołaja z XIX wieku). W niższej części nowe witraże z postaciami świętych C. Turcke z Pragi z 1894 roku, w wyższej części wspaniałe secesyjne witraże Rudolfa Harflingera z Wiednia z 1912 roku. Na ścianie północnej kościoła tablica z nazwiskami parafian poległych w czasie I wojny światowej.

• 

  Robert Skupień

  :: 14 styczeń 2018 10:19:44

  Pierwszy kościół w tym miejscu został wzniesiony w latach 1443 – 1447 w stylu gotyckim przez księcia cieszyńskiego Wacława I na miejscu, przypuszczalnie stojącego tu od czasu założenia miasta, drewnianego kościółka otoczonego cmentarzem (filii parafii w Starym Bielsku). Budowa murowanej świątyni wiąże się z przeniesieniem parafii z kościoła w Starym Bielsku do miasta Bielska. Wtedy też jej patron – św. Mikołaj – stał się patronem miasta. W latach 1559 – 1630 kościół był zamieniony na kościół luterański, którego ostatnim pastorem był Jerzy Trzanowski – kaznodzieja i pisarz religijny. Potem przywrócono go siłą katolikom, ale spalił się doszczętnie w 1659 r. Po pożarze został przebudowany sumptem bielskiego barona Juliusza Gotlieba Sunnnegha, który ufundował także nowe, barokowe wyposażenie. Kościół stał się miejscem pochówków tej luterańskiej węgierskiej rodziny. W 1682 r. bielska świątynia została obrabowana przez powstańczy oddział węgierski pod wodzą Imre Thökölego, który zabił przed kościołem proboszcza Krzysztofa Buriana. Zniszczony pożarem w 1750 r., kiedy to piorun stopił dzwon, zegar wieżowy i spalił dach, odbudowany został w latach 1751 – 1756. W 1783 r. zlikwidowano otaczający kościół cmentarz, a w 1808 r. kościół padł ofiarą kolejnego pożaru. Od 1752 r. kolatorami kościoła byli książęta bielscy – Sułkowscy. Książę Jan Nepomucen ufundował w latach 1815 – 1822 nowe, barokowo-klasycystyczne wyposażenie, które przetrwało do lat 60. XX wieku. W latach 1909 – 1912 dokonano, według projektu architekta wiedeńskiego Leopolda Bauera, gruntownej przebudowy przez rozszerzenie nawy i wzniesienie neoromańskiej fasady z wysoką (61 m) wieżą. W 1992 r. została utworzona diecezja bielsko-żywiecka, a dotychczasowy kościół parafialny pw. św. Mikołaja podniesiono do rangi katedry. 27.11. 2011 r. po raz pierwszy w historii bielskiej katedry w jej murach odbyły się świecenia biskupie. Wyświęcony został bp Piotr Greger, biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej. Konsekracji dokonali: kardynał Stanisław Dziwisz, abp Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce i bp Tadeusz Rakoczy, ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej.

• pl

  Krzysztof Kalinowski

  :: 22 sierpień 2017 22:08:18

  wiątynia należy do najstarszych zabytków miasta, choć pierwszeństwo w tym względzie przypada pochodzącej najprawdopodobniej z XII wieku świątyni św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Starym Bielsku, gdzie istniała najstarsza bielska parafia. W rozwijającym się dynamicznie w średniowieczu grodzie, położonym na szlaku handlowym łączącym Kraków i Morawy, z czasem stanął zamek książęcy, a w jego sąsiedztwie cały kompleks zabudowań miejskich. Tu także, zgodnie z postanowienie fundatora: księcia Wacława I z dynastii Piastów, od 1443 roku powstawał gotycki kościół św. Mikołaja. Był budowany z kamienia i cegły, a konsekrowany został w 1447 roku. Prawdopodobnie zastąpił stojącą w tym miejscu wcześniej drewnianą świątynię.