SP ZOZ Centralny Szpital Kliniczny Uniwersytetu Medycznego w Łodzi - Ośrodek Pediatryczny in Łódź

🕗 öffnungszeiten

kommentare 5

• 

  Johnny Bravo

  :: 20 April 2018 23:41:19

  Uratowali życie mego syna - skrajnego wcześniaka (zasługa ówczesnych prof. Piotrowskiego i dr. Ebnera) więc nie może być inna ocena. Teraz bywam tam przy rożnych innych okazjach - jest lepiej lub gorzej (kiedyś wróciłem z prezentem w postaci wirusa Rota - dobry na odchudzanie). Widać w szpitalu dobrą robotę WOŚP. Spory problem to brak przyzwoitego parkingu obok szpitala.

• pl

  Paweł Czekała

  :: 30 März 2018 14:37:43

  Dr. Zielinski, super lekarz, bylismy na wizycie i konsultacji w poradni hematologicznej, bardzo fachowe podejscie do pacjenta i rodzicow, odpowiada na wszystkie pytania i ma czas, bez pospiechu, wykazuje duze zainteresowanie, jestesmy bardzo zadowoleni, oby wiecej takich lekarzy, pozdrawiamy

• pl

  Bogusia Niedzynska

  :: 18 März 2018 20:24:38

  Bylam na poczatku marca z coreczka na oddziale otolaryngologii, audiologi i foniatrii dzieciecej. Moge tylko podziękować pani doktor Annie Michalak oraz calemu personelowi za opiekę nad corka. Postawa tylko jednej pielegniarki byla skandaliczna wobec dziecka przed zabiegiem operacyjnym ale szybko po mojej reakcji przemila Pani pielęgniarka Kasia zajela sie corka. Warunki w szpitalu:wymiana łózek sie kłania ( moze Jurek Owsiak moglby pomoc)ale poza tym czysto. Rodzic może byc z dzieckiem 24 godziny na dobe bez oplat. Ponadto drugi rodzic moze skorzystać z hotelu znajdujacego sie w szpitalu za symboliczna oplata. To bardzo wazne kiedy przyjezdza sie z daleka. Dla nas najszybszy termin zabiegu dla dziecka byl w tym szpitalu. Jechalismy 340km aby pomoc dziecku jak najszybciej.

• pl

  Kubson S

  :: 31 August 2017 21:03:26

  Byłem tu z dzieckiem dwa razy. Raz ok. godziny 13 z urazem palca - szybka obsługa, RTG, opatrunek, konsultacja z chirurgiem. Czas trwania wizyty 2,5 godziny. Zaobserwowałem, że personel spokojnie podchodzi do spraw, taki "nastrój" udziela się dziecku więc łatwo to wszystko przejść. Druga wizyta nocna z podejrzeniem ataku wyrostka (gorączka, ostry ból brzucha, uczucie pełności) - akcja pielęgniarek dyżurnych błyskawiczna, lekarz też pojawił się niezwłocznie. Zlecono szereg badań - moczu, krwi i usg jamy brzusznej. Wyniki w ciągu kilkudziesięciu minut, cała wizyta trwała ok. 2 godziny. Incydentalny (dlatego nie uwzględniam w ocenie, choć takie dyskusje o 4 w nocy wytrącają z równowagi) komentarz lekarza dotyczący niepodawania przez rodziców środków przeciwgorączkowych: "tak właśnie dzieci umierają na posocznicę". Z tego co wiem, przyczyna zgonu wywołana sepsą nie wynika z niepodania ibupromu. A gorączka po osiągnięciu szczytu 39,5 zaczęła samoistnie spadać i w momencie wizyty wynosiła 38,2.

• 

  A. B.

  :: 21 August 2017 20:21:01

  Jeśli byłaby możliwość dania im mniej niż 1 gwiazdki byłabym chętna. Traktowanie pacjenta? Zerowe. Cierpię na wiele chorób. Co roku byłam zabierana karetką do szpitala przez omdlenia, których nigdy nie zakwalifikowano do niczego. "Rośniesz". Tygodnie spędzone w szpitalu na marne. Pielęgniarki, które pokazują nawet najmłodszym dzieciom swoje niezadowolenie, że w ogóle istnieją. Moje omdlenia się zmniejszyły. Niecałe dwa lata temu pojechałam tam dobrowolnie. Potrzebne badania, ponieważ: omdlenia i gorsze samopoczucie wróciło. Dodatkowo odrętwienie twarzy, brak możliwości skupienia się i mówienia (!). 1 smutek. Zostałam umieszczona na kardiologii połączonej z problemami kostnymi. Fajnie. Mam problemy z sercem, ale także z kręgosłupem. Do tej pory nie wiem na jakiej stronie leżałam tak naprawdę. 2 problem. Byłam tam tydzień, choć miałam tylko na kilka badań jechać. Do przeżycia. Nie pierwszy raz tak było. 3 problem. Objawy wyżej opisane plus astma. Astma została zinterpretowana jako CHOROBA PSYCHICZNA. (Ataki paniki.) Zamiast badań wysłano mnie do psychologa, potem do psychiatry. (Którzy stwierdzili, ze co najwyżej jestem bardzo porządnicka, ale inni lekarze szli w zaparte o mojej chorobie psychicznej.) Nawet gdy zemdlałam na oddziale wytłumaczyli to okresem, KTÓREGO NIE MIAŁAM, ANI W NAJBLIŻSZYM CZASEM MIEĆ NIE POWINNAM. 4 Ze względu na to, że uznano mnie za psychicznie chorą NIE PRZYDZIELONO MI GŁÓWNEGO LEKARZA. 5 Dzień przed wypisem pani ordynator przyszła mnie zbadać. Powiedziałam o bólach lędźwi i reszcie rzeczy, które zignorowano. Dostałam skierowanie na rtg w przeciągu 3 minut. Okazało się, że mam 11 skrzywień i wad wrodzonych postawy + rwa kulszowa. (I tak nic z tym nie zrobili.) Fajnie. Potem szybko reszta badań i do domu. Powiedziano mi, że moim lekarzem prowadzącym jest jakiś mężczyzna.