Pałac Czartoryskich i Lublin

🕗 åbningstider

kommentar 5

• pl

  Doroty W

  :: 12 april 2018 16:58:46

  Dziś ten plac wygląda naprawdę ładnie. Ławeczki do siedzenia. Miłe i fajne miejsce na mały relaks.

• pl

  Krzysztof Kalinowski

  :: 22 december 2017 11:42:16

  Pałac Czartoryskich został wzniesiony w II połowie XVII wieku według projektu Tylmana z Gameren. Pierwszymi właścicielami obiektu byli Lubomirscy. Za inwestora uważa się Jerzego Sebastiana Lubomirskiego, potem dwór przejął jego syn, Stanisław Herakliusz, a następnie posiadłość przeszła w ręce Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej, która w latach 1725–1728 przy współpracy z architektem Franciszkiem Mayerem z Moraw przeprowadziła przebudowę obiektu. Z listów miedzy nimi wynika, że architekt pracował przy ryzalicie frontowym pałacu mieszczącym klatkę schodową i główne wejście. Opracował także zewnętrzne elewacje, nawiązując do aktualnych tendencji w architekturze, poprzez wprowadzenie zaokrąglonych narożników ujętych w pseudopilastry. Wykonał także szereg prac we wnętrzu, między innymi wybudował kręcone schody i wyremontował wielkie schody drewniane. Mimo przeprowadzenia gruntownego remontu Sieniawscy w pałacu nie zamieszkali, a opiekę nad posiadłością zlecili rezydentom. W roku 1731 pałac przeszedł w ręce Czartoryskich poprzez małżeństwo Marii Zofii Sieniawskiej primo voto Dönhoffowej z Augustem Aleksandrem Czartoryskim, wojewodą ruskim. Związani z Puławami Czartoryscy nie mieszkali w Lublinie, traktowali posiadłość jako jeden z wielu pałaców, powierzając go opiece kolejnym rezydentom. Spisany przez nich w 1738 roku inwentarz stanowił cenne źródło informacji zawierające szczegółowy opis pałacu i jego otoczenia. Dzięki niemu wiemy, że główny wjazd do posiadłości był usytuowany od południa (od ulicy Krakowskie Przedmieście). Wśród najbliższych zabudowań otaczających pałac wymieniono karczmę, drewnianą komórkę, budynek kuchenny z wielkim kominem, dwie wozownie i dużą stajnię. Wspomniano także o ogrodzie i piętrowych arkadowych krużgankach, otwartych w fasadzie i mieszczących klatkę schodową na I piętro. Ostatnimi właścicielami z rodu byli Adam Kazimierz i Izabella z Flemmingów Czartoryscy, którzy w 1812 roku sprzedali pałac wraz z posesją sięgającą do Krakowskiego Przedmieścia Marcinowi Łodzi-Kobylińskiemu. W następnych latach pałac i zabudowania, pozostające w rękach Kobylińskich, były dzierżawione przez fabrykę tabaki i tytoniu. Z zapisków z lat trzydziestych XIX wieku wynika, że mimo przemysłowej eksploatacji budynku przez fabrykę, pałac nadal wyglądał imponująco. W roku 1860 posesję nabył warszawski bankier, Leopold Kronenberg, w celu dalszego prowadzenia fabryki. Jednak sześć lat później fabrykę zlikwidowano, a pałac przejęli nowi właściciele. Odtąd przez pewien zmieniali się oni niemal co kilka lat; taka sytuacja nie sprzyjała utrzymaniu budynku w dobrym stanie. Niekorzystne zmiany zaczęły też następować w najbliższym sąsiedztwie, poczynając od połowy XIX wieku, kiedy majątek został podzielony na działki budowlane i wokół zaczęły powstawać nowe obiekty znacznie ograniczające dostęp do pałacu. W roku 1867 został wybudowany rozległy budynek hotelu Europejskiego, który zetknął się z alkierzem południowym i całkowicie zasłonił widok na pałac od ulicy Krakowskie Przedmieście. Od strony północnej, na rogu ulicy Radziwiłłowskiej i ulicy W czasie II wojny światowej pałac został poważnie uszkodzony. W 1939 roku w obiekt trafiła bomba, a w 1944 roku został zaprószony ogień przez uciekających Niemców. Na szczęście pożar nie wpłynął na układ wnętrz. Rok później, w 1945 roku, rozebrano spalone mury przylegające do pałacu, plac uporządkowano i rozpoczęto odbudowę na postawie projektu architekta Czesława Dorii-Dernałowicza, w wyniku której przywrócono pierwotny układ wnętrz, wprowadzono instalacje i podwyższono dachy. W odnowionym obiekcie urządzono Dom Turysty PTTK, co przyczyniło się do znacznej eksploatacji budynku. W 1973 roku pałac stał się siedzibą Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. Po wykonaniu kapitalnego remontu budynku przywrócono mu jego reprezentacyjny charakter.

• pl

  Dariusz Górny

  :: 23 juli 2017 16:47:09

• pl

  Tomasz Danielewicz

  :: 15 juli 2017 09:58:58

• 

  Waldemar S

  :: 26 juni 2017 23:45:04

  Pałac Czartoryskich w Lublinie znajduje się w północno-wschodnim narożniku Pałacu Litewskiego. Został on wybudowany w stylu barokowym, w drugiej połowie XVII wieku według projektu Tylmana z Gameren. Jest to średniej wielkości gmach z wmurowanymi w fasadę krużgankami i portykiem nad wejściem. Pierwszymi właścicielami budowli byli Lubomirscy. Inwestorem obiektu był Jerzy Sebastian Lubomirski, potem przejął go jego syn – Stanisław Herakliusz. Następnie majątkiem zarządzała Elżbieta z Lubomirskich Sieniawska. Przebudowała ona pałac w latach 1725-1728 we współpracy z architektem z Moraw – Franciszkiem Mayerem. W 1731 roku posiadłość przeszła w ręce rodziny Czartoryskich (przez małżeństwo Marii Zofii Sieniawskiej z Augustem Aleksandrem Czartoryskim). Powierzali oni swój pałac pod opiekę kolejnym rezydentom, gdyż żyli na Puławach. Jego ostatnimi właścicielami z rodu byli Adam Kazimierz i Izabella z Flemmingów Czartoryscy. W 1812 roku sprzedali oni posiadłość notariuszowi departamentu lubelskiego Marcinowi Łodzi – Kobylińskiemu. Następnie pałac wraz zabudowaniami został oddany w dzierżawę fabryce tabaki i tytoniu przez rodzinę Kobylińskich. W 1860 roku posesja przeszła w ręce warszawskiego bankiera Leopolda Kronenberga, który nadal prowadził fabrykę na jej terenie. Sześć lat później dwór przejęli nowi właściciele, którzy w ciągu kolejnych lat zmieniali się co jakiś czas. Przez te zmiany budynek zaczął podupadać. W 1939 roku pałac został uszkodzony przez spadającą bombę. W pięć lat po tym incydencie uciekający Niemcy zaprószyli w nim ogień. Na szczęście pożar nie zmienił układu wnętrz. W 1945 roku rozebrano spalone mury, uporządkowano plac przed pałacem i przeprowadzono odbudowę obiektu na podstawie projektu architekta Czesława Doria-Dernałowicza. Przywrócono mu barokowy wygląd, pierwotny układ wnętrz, wprowadzono instalacje i podwyższono dachy. Po renowacji urządzono w pałacu Dom Turysty PTTK. Obecnie Pałac Czartoryskich w Lublinie jest siedzibą Lubelskiego Towarzystwa Naukowego (od 1973 r.) oraz Instytutu Europy Środkowo – Wschodniej. Stanowi on wizytówkę Lublina jako centrum kultury i nauki.