Ogród Saski i Lublin

🕗 åbningstider

kommentar 5

• 

  Andrzej Wołoszkiewicz

  :: 04 maj 2018 22:15:33

  Po przebudowie jest to bardzo przyjemne miejsce. Jest spokojnie, bardzo bezpiecznie. W środku jest duży płać zabaw z nawierzchnią z tartanu! I z częścią piaskową. Dość nietypowe zabawki. Warto pójść z Dziećmi.

• 

  Michał Wójcik

  :: 03 maj 2018 10:14:54

  Piękny, pagórkowaty park miejski. Dużo zadbanej zieleni, trawa podkoszona, idealne miejsce na relaks i wyciszenie w ciągu dnia. Kaczki, pawie. Fantastyczny plac zabaw dla najmłodszych. Dobre miejsce do biegania (sporo fajnych podbiegów).

• 

  Grzegorz Dycha

  :: 16 april 2018 15:23:57

  Bardzo pięknie, szczególnie teraz gdy jest już tak wiosennie. Jest czysto, zielono i kwieciście. Sporo ludzi ale nie za dużo. Słowniki i inne ptaki śpiewają, pod drzewem ruda wiewiórka coś łuska i wcale się nie boi, a największą atrakcją jest chyba Pan Paw z przepięknym ogonem, nawołując na wiosenne gody.

• pl

  pawełeł s.

  :: 14 april 2018 14:37:10

  Bardzo ładne widoki, najfajniejszy jest oczywiście paw Florek :) Szkoda tylko, że nie ma tam jakiegoś miejsca do uprawiania sportu, np. boiska do piłki nożnej. Niestety toalety są w złym stanie:( Nie ma tam też czegoś w rodzaju sklepu czy barku.

• 

  Waldemar S

  :: 17 februar 2018 16:16:24

  Park miejski w Lublinie założony w 1837 roku według projektu inżyniera Feliksa Bieczyńskiego. Pod koniec XIX wieku wokół parku postawiono ozdobne ogrodzenie z bramą i domkiem odźwiernego. Ogrodzenie i bramę rozebrano po II wojnie światowej, pozostawiając jedynie wspomniany domek. Ich odbudowę rozpoczęto w roku 2007, a zakończono w 2008. Ogród ma około 12 ha powierzchni. Jest wpisany do rejestru zabytków. Ogród Saski jest najstarszym parkiem Lublina, nazwanym tak od 1860 roku na wzór warszawski. Położony obecnie przy Al. Racławickich park został założony w 1837 roku na pofałdowanych terenach należących do lubelskich dominikanów. Pracami nad jego powstaniem kierował Feliks Łodzia Bieczyński. Początkowo ogrodzony i ekskluzywny, jednak na początku XX wieku pod presją społeczną stał się ogólnie dostępny. Obecnie ponownie ogradzany, na wzór ogrodzenia z XIX wieku. Wchodząc do parku, minąwszy ogromną bramę, wyobraźmy sobie ogromne połacie zieleni, wysepki porośnięte barwnymi kwiatami i różnego gatunku krzewami. Skąd potrzeba tworzenia ogrodów miejskich? Otóż wynikało to z rozkwitu życia towarzyskiego. Dla ludności o wyższym statusie majątkowym liczyła się nie tylko urozmaicona powierzchnia ukształtowania, zieleń, czy idealne miejsce do spacerowania ale również warunki estetyczne i wypoczynkowe. Interesującą informacją jest fakt, że początkowo aby wejść na teren ogrodu należało zakupić bilety, co świadczy o niedostępności zielonych obszarów miejskich dla uboższych warstw społecznych. Park ten poprzez swoje liczne atuty zyskał przydomek „Letniego salonu miasta”.             Teren ogrodu miejskiego zajmował 13 ha powierzchni, licząc sobie około 4396 drzew, krzew oraz bylin. Alejki wyłożono kamieniem, z kolei aby zachować naturalny wygląd parku sadzono drzewa partiami co miało celu przypominać wygląd lasów. W naszym pierwszym lubelskim parku miejskim podobnie jak w Bułgarii istotne znaczenie odgrywały róże, które były sprowadzane z wielu zakątków Europy. Liczbę tych królewskich kwiatów na terenie Ogrodu Saskiego szacuje się na około 180 gatunków. W porównaniu do obecnego wyglądu wyobraźmy sobie, że jeszcze na przełomie XIX/XX wieku przechodząc alejkami każda roślina posiadała swą tabliczkę z nazwą i opisem.             W ogrodzie znajdowało się wiele obiektów architektonicznych, które spełniały wielorakie funkcje, począwszy od widokowych, wypoczynkowych, skończywszy na magazynowaniu narzędzi i miejscu zamieszkania stróża. Przykładami elementów krajobrazu ogrodowego była: studnia z  pompą ssąco-tłoczącą, zegar słoneczny (jego autorami byli szkoccy bracia Dawid i Douglas Baird) , dwie fontanny (do czasów obecnych zachowała się tylko jedna), dwie altany (Mała i Duża), Domek Odźwiernego oraz pomnik upamiętniający datę założenia parku (powstał dopiero w 1887 r.).             Co ciekawe władze miasta aby zmniejszyć koszta budowania i sprawowania pieczy nad Altaną Ogrodową, wydzierżawiła ją cukiernikowi Andrzejowi Semadeniemu, który znany ze swoich specjałów w całym Lublinie i okolicach ustawił kramik i tym oto sposobem ściągał tłumy spacerowiczów. Jednakże w 1855 roku ze względu na wybuch epidemii cholery cukiernię zamknięto. Nie wiele mieszkańców mówi bądź wie, że w Ogrodzie Saskim w czasie okupacji niemieckiej, w pobliżu muszli koncertowej (która powstała dopiero w latach 50. XX) istniała Karczma Saska, będąca symbolem zniewolenia miasta przez Niemców.             Niestety nie wszystkie obiekty zachowały się do dzisiejszych czasów, zaś duża część projektów inżyniera Bieczyńskiego nigdy nie została zrealizowana, lecz figurowała tylko na planach. Po II Wojnie Światowej rozebrano bramę i ogrodzenie, przez kilkadziesiąt lat ogród niszczał. W 2001 roku podjęto pierwsze kroki odbudowywania otaczającego park ogrodzenia, zaś w 2012 roku rozpoczęła się gruntowna rewitalizacja obiektu.