abierto
🕗 horarios
| Lunes | - | - | ||||
| Martes | - | - | ||||
| Miércoles | - | - | ||||
| Jueves | - | - | ||||
| Viernes | - | - | ||||
| Sábado | - | - | ||||
| Domingo | - | |||||
1, Klasztorna, 42-226, Częstochowa, Częstochowa, PL Polska
contactos teléfono: +48 34 377 77 77
sitio web: www.jasnagora.pl
mapa e indicacionesLatitude: 50.8125542, Longitude: 19.0978144
Paweł Grudzień
::Miejsce w której zwykła modlitwa maryjna nabiera niesamowitej mocy, miejsce które każdy wierzący w miarę możliwości powinien choć raz odwiedzić. Bardzo nastrojowe, utrzymane w półmroku wnętrze kaplicy. Jednak wśród potoku turystów zapomnijmy tu o choćby chwili wyciszenia i zadumy...
Daniel Bal
::Bardzo ładny obraz !!! Jednym zdaniem, każdy zwiedzający nawet nie katolik powinien zobaczyć nie raz z bliska! Polecam :)
Damian Łuniewski
::Wizerunek Czarnej Madonny z Dzieciątkiem Jezus. Miejsce do którego zmierzają pielgrzymi ze wszystkich kontynentów.
Waldemar S
::Pierwotnie obraz został umieszczony w drewnianym kościółku, który paulini otrzymali w 1382 r. z rąk księcia Władysława Opolczyka. W latach 1642-1644 dołączono do gotyckiej kaplicy (obecnie prezbiterium) trójnawową budowlę barokową, typową dla polskiej architektury z przełomu okresu manieryzmu i baroku, często określaną jako styl lubelski. Dziś zalicza się ją do czołowych dzieł polskiego budownictwa doby kontrreformacji. Wśród pięciu ołtarzy tej części kaplicy na szczególną uwagę zasługuje ołtarz Jezusa ukrzyżowanego z cennym krucyfiksem z końca XV w., wykonanym w szkole Wita Stwosza. Ściany tej części kaplicy pokryte są licznymi wotami, będącymi świadectwem wdzięczności za cuda i łaski otrzymane za pośrednictwem Matki Bożej. Wkrótce jednak kościół ten okazał się niewystarczający dla potrzeb sanktuarium. Dlatego też już za panowania króla Władysława Jagiełły, przy wydatnej pomocy jego żony, św. Jadwigi , zbudowano gotycką kaplicę stanowiącą obecnie prezbiterium oddzielone od reszty świątyni kratą gdańską z 1644 roku. W prezbiterium tym znajduje się hebanowy ołtarz barokowy ze srebrną bogatą dekoracją rzeźbiarską z 1650 r., ufundowany przez wielkiego kanclerza koronnego Jerzego Ossolińskiego. Srebrna zasłona, która zakrywa cudowny wizerunek, pochodzi z 1673 roku. Trzecia część kaplicy została dobudowana w 1929 r. na miejscu XVIII-wiecznego przedsionka. Filary i ściany tej trójnawowej budowli obłożone są ryngrafami i tablicami wotywnymi, głównie żołnierzy polskich ze wszystkich frontów świata oraz męczenników poległych w walce o wolną Polskę w okresie komunizmu. W niszy lewej ściany umieszczona jest urna z prochami ojca Augustyna Kordeckiego – bohaterskiego obrońcy Jasnej Góry.
Eliza S
::Z bazyliki do kaplicy Matki Bożej wchodzi się z lewej nawy, jednak można także dostać się bezpośrednio przez dziedziniec z krużgankami. Najstarszą jej częścią jest gotyckie prezbiterium, częściowo pokryte renesansowymi polichromiami, czyli pierwotna kaplica ufundowana przez Władysława Jagiełłę i królową Jadwigę. Hebanowo-srebrny ołtarz, w którym umieszczono cudowny obraz, wykonano w latach 1645-1650 zgodnie z projektem G.B. Gisleniego na polecenie J. Ossolińskiego. Do starej gotyckiej kaplicy w latach 1641-1644 dobudowano renesansowy korpus-nawę i sześć bocznych kaplic. W jednym z bocznych ołtarzy można obejrzeć XV-wieczny krucyfiks, którego wykonanie przypisuje się uczniowi Wita Stwosza. Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej to według legendy dzieło Św. Łukasza, namalowane na blacie stołu z domu Świętej Rodziny. Badacze widzą w nim raczej bizantyjską ikonę z VII - X w., choć pewności co do pochodzenia obrazu nie ma. Cudowny wizerunek trafił do Częstochowy za sprawą księcia Władysława Opolczyka, który przywiózł go prawdopodobnie z zamku w Belzie, po walkach z Tatarami. W 1430 r. rabusie, raczej niesłusznie kojarzeni z husytami, napadli klasztor i zbezcześcili ikonę (stąd dwie podłużne i jedna poprzeczna blizna na obliczu Maryi). Po tych wydarzeniach obraz poddano konserwacji na dworze Władysława Jagiełły, jednak królewscy specjaliści, nakładając niewłaściwe farby, nie mogli sobie poradzić z naprawą uszkodzonego wizerunku. W końcu zastosowali nieco drastyczną metodę: zdjęli starą farbę i w jej miejsce nałożyli nową, nie niszcząc podobno charakteru oryginału.