abierto
🕗 horarios
| Lunes | - | |||||
| Martes | - | |||||
| Miércoles | - | |||||
| Jueves | - | |||||
| Viernes | - | |||||
| Sábado | - | |||||
| Domingo | - | |||||
9, Jana Sobieskiego, 02-957, Warszawa, Warszawa, PL Polonia
contactos teléfono: +48 22 458 28 00
sitio web: www.ipin.edu.pl
mapa e indicacionesLatitude: 52.1725862, Longitude: 21.0648178
Piotr Urbanowicz
::Świetne miejsce. Bardzo rozsądni ludzie, co do jednego, od kierowcy karetki aż po ostatnią pielęgniarkę w okienku. Sami po mnie przyjechali, sami mnie podwieźli bo sami to zaproponowali, a na koniec pan doktor mi dał papier że to nie jest tak, że ktoś wyjdzie na czubka, bo właśnie bardzo rozsądnie się tam gada. Zaskakujące, że jest jak być powinno. W takim miejscu. I mam na papierze że nie jestem głupi ani wariat, tylko aż taki rozsądny. Od nich. Jeśli czujesz się wariatem, coś się nie zgadza... Można im zaufać. Wiedzą lepiej ode mnie co robią.
Mike Johnson
::Okej kadra lekarzy, mimo że szpital psychiatryczny zwany potocznie "psychiatrykiem" nie jest dobrym miejscem, według społeczeństwa. I to prawda, jest to miejsce gdzie czujesz samotność, zwłaszcza siedząc w ośrodku zamkniętym, bo jest to ośrodek zamknięty, gdzie w niektórych oknach są kraty. Często jedzenie nie "podchodziło" do stopnia przeciętnego. Zawsze herbata jest obrzydliwa, jakby posłodzili ją 4 łyżkami cukru. Nigdy nie było (serio) smacznego jedzenia, tylko takie na "odwal się" zrobione, po taniości chyba. Aby wyjść na spacer, jak to w ośrodku zamkniętym, potrzebujesz osoby odpowiedzialnej za ciebie, najczęściej nauczyciela który uczy młodzież w szpitalu, w roku szkolnym. Oraz to że na tzw. ogródku jest ogromna 3 metrowa krata, co jest mega smucące, załamujące, poniżające i depresjonizujące dla pacjentów. Byłem tam kilka miesięcy, więc wiem o czym mówię, Nie polecam tego miejsca, już lepiej leczyć się prywatnie, wyjdzie drożej, ale lepszych warunkach. W końcu przysłowie "człowiek lepiej dochodzi do zdrowia będąc szczęśliwym, niż wtedy kiedy nie będzie szczęśliwym". Więc nie jest to typowy szpital. Chociaż mogę polecić Panią dr. Agnieszkę Partycką, miła kobieta, mi pomogła wyjść z tego miejsca.
anna kudlaciak
::Budynek pamiętający czasy PRLu okropny personel i metody leczenia jak za króla Ćwieczka okropność brrr
Krzysztof c
::budynki sa sukcesywnie remontowane ale wole byc leczony w namiocie ale przez fachowcow niz w super nowoczesnym budynku przzez miernoty bylem na wszczepieniu dbs i bardzo chwale
Pawel W
::Miejsce jako budynek pamięta czasy komunizmu i wypadało by tutaj przeprowadzić gruntowny remont. Szatnia obowiązkowa i skasują nas 2 PLN za 1 sztukę kurtki ( pomimo że wszystkie będą wisieć na jednym wieszaku). Lecz ludzie tutaj (lekarze i pielegniarki) są fantastyczni. Oczywiście mówię o tych na których trafiłem.